Εγκλήματα κατά της Πολιτιστικής Κληρονομιάς κατά τη διάρκεια του Πολέμου: Προσεγγίζοντας τη Δικαιοσύνη | ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ
Anastasiia Cherednychenko, Ιστορικός, Μουσειολόγος, Πρόεδρος ICOM Ουκρανίας (Ουκρανία)
Σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ του 1948 και τον ορισμό του Raphael Lemkin, που αφορά και στην «πολιτιστική γενοκτονία», σαφή σημάδια γενοκτονίας έχουν παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων που διεξάγει ο στρατός της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Η παγκόσμια κοινότητα αντιμετωπίζει την ανάγκη να αναθεωρήσει την επικρατούσα συνθήκη για την προστασία της αρχιτεκτονικής και της πολιτιστικής κληρονομιάς κατά τη διάρκεια στρατιωτικών συγκρούσεων λόγω της ανεπαρκούς αποτελεσματικότητάς της, όπως κατέστη σαφές σε προηγούμενες συρράξεις, ιδίως στη Συρία.
Οι άνθρωποι των μουσείων έρχονται αντιμέτωποι με ερωτήματα για το πώς πρέπει να αντιδρούν σε πράξεις γενοκτονίας όταν εκπρόσωποι της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με τη συμμετοχή Ρώσων επαγγελματιών των μουσείων ιδιοποιούνται την ουκρανική πολιτιστική κληρονομιά, λαφυραγωγώντας συλλογές μουσείων, αναθεωρώντας και γράφοντας από την αρχή ιστορικές αφηγήσεις και παρουσιάζοντας προπαγανδιστικές εκθέσεις με αντικείμενα που λεηλατήθηκαν, τόσο στα προσωρινά κατεχόμενα εδάφη της Ουκρανίας όσο και στο έδαφος της Ρωσίας. Πώς λοιπόν πρέπει να αντιδράσουν τα διεθνή δίκτυα, οι ενώσεις των επαγγελματιών των μουσείων, οι εθνικές ενώσεις και τα μεμονωμένα μουσεία, εάν Ρώσοι επαγγελματίες μουσείων συμμετέχουν σε εγκλήματα πολέμου που παραβιάζουν τους κανόνες της διεθνούς κοινότητας;
Το ζήτημα αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, δεδομένου ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εξελιχθεί σε ένα τεράστιο και ζωντανό παράδειγμα πολιτιστικής γενοκτονίας, που ταυτόχρονα δεν είναι και η μοναδική, και που ωστόσο καταδεικνύει ότι η έλλειψη αντίδρασης δημιουργεί ένα αίσθημα ατιμωρησίας και συμβάλλει στην διάπραξη ολοένα και περισσότερων εγκλημάτων κατά της πολιτιστικής κληρονομιάς.